مدیریت دانش یا KM ، مدیریت دانایی یا مدیریت اندوخته‌های علمی که معادل آن به انگلیسیاست Knowledge management – KM به معنای در دسترس قرار دادن نظام مند اطلاعات و اندوخته‌های علمی می باشد، به گونه ای که به هنگام نیاز در اختیار افرادی که نیازمند آنها هستند، قرار گیرند تا آنها بتوانند کار روزمره خود را با بازدهی بیشتر و موثرتر انجام دهند KM شامل یک سری استراتژی و راهکار برای شناسایی، ایجاد، نمایندگی، پخش و تطبیق بینش‌ها و تجارب در سازمان می‌باشد. برنامه اجرایی مدیریت اندوخته‌های علمی بر این دو جزء اصلی بنا می‌شود.
برای شرکت در دوره ی مدیریت دانش کلیک کنید.
چرا دانش باید مدیریت شود ؟
دانش همیشه برای افراد ارزشمند است. فرهنگ‌های قوی و متمدن، اغلب با کتابخانه های شان مشخص می شوند. کتابخانه‌ی بزرگ موزه‌ی الکساندریا، کتابخانه‌ی بریتیش و غیره همه، محل تجمع دانش یک تمدن است. بنابراین، مدیریت دانش در پیرامون ماست که هنوز به طور وسیع مورد استفاده قرار نگرفته است. همه‌ی ما به گونه ای، با عبارت هایی مثل اقتصاد دانشی و کارگران دانشی آشنا هستیم. در دوره های قبلی، کلید اصلی تولید ثروت، مالکیت و دسترسی به سرمایه و منابع طبیعی بود؛ در حالی که امروز، کلید اصلی ثروت، به میزان دسترسی به ایجاد دانش است. بنابراین، یک دانشکده‌ی کوچک با ارائه‌ی ایده های جدید، می‌تواند میلیاردها دلار کسب کند. زمانی قطع درختان، معدن طلا، یا آهنگری موجب تولید ثروت می شد، حالا تمام بخش ها به خدمات همدیگر نیاز دارند تا بتوانند ایجاد ثروت کنند.
اغلب شرکت های بزرگ امروز دریافته‌اند که به خاطر مهارت ها و تجارب نیروی کارشان موفق بوده اند، نه به خاطر دارایی های فیزیکی که در اختیار داشتند. مضافا اینکه دریافته اند که حتی اگر برخی از محصولات آنها از بازار جهانی کنار گذاشته شود، گذشت زمان و تغییر افراد آن شرکت ضروری است.
مراحل انتقال دانش بین سازمانی
1-شناسایی: در این مرحله، سازمان گیرنده به صورت داخلی نسبت به تعیین شکافهای دانشی خود اقدام نموده و نیازهای خود را برای اکتساب دانش بیرونی و تعیین منابع آن مشخص می کند.
2- مذاکره: در این مرحله سازمان گیرنده، مذاکرات (یا مباحثات) خود را با سازمان فرستنده درباره چگونگی و چارچوب تبادل دانش و حل مسائل فی مابین آغاز کرده و آن را تا حصول توافق یا تعهد شفاهی ادامه می دهد.
3- گزینش: در این مرحله، یکی از پرسنل سازمان فرستنده (یا گیرنده) توسط سازمان متبوع خود، برای اجرای وظایف و تعهدات مربوط به انتقال دانش، انتخاب می گردد.
4- تعامل: در این مرحله کارکنان انتخاب شده طرفین، به طور مرتب نسبت به برقراری تماس و ارتباط با طرف مقابل برای انتقال محتوای دانشی توافق شده اقدام می کنند.
5- تبدیل: در این مرحله، کارشناس دانشگر سازمان گیرنده نسبت به اشتراک دانش کسب شده با کل سازمان اقدام کرده و دانش و یادگیری فردی به یادگیری سازمانی مبدل شده تا موجب پیشرفت و بهبود کسب و کار سازمان گردد.
