هر پدرو مادری می خواهند بهترین، موفق ترین و شادترین کودک دنیا را تربیت کنند و تمام تلاش خود را در این راه به کار می برند اما همیشه ام موفق نیستند. گاهی والدین راهکارهایی را برای تربیت کودک به کار می برند که بطور ناخواسته می تواند عزت نفس، عواطف و یا موفقیت او را تحت تاثیر قرار دهد. همراه ما باشید تا شایعترین اشتباهات تربیتی والدین را با شما در میان بگذاریم.
بزرگترین اشتباهات تربیتی والدین
تربیت کودکان مقوله پیچیده ای است که نیاز به آموزش و آگاهی مستمر دارد. هرچقدر هم احساس کنید که در مورد اصول تربیت فرزند اطلاعات خوبی دارید، باید در مورد تفاوت های فردی، وراثتی و یا اکتسابی کودکان اطلاعات کاملی داشته باشید تا بتوانید در تربیت او موفق باشید.
طبیعی است که والدین براساس محبت ذاتی که به فرزندشان دارند، خطاهایی در تربیت کودک داشته باشند که به تصور خودشان صحیح است.
همه پدرمادرها اشتباهاتی در تربیت دارند، اما اگر بدانید شایعترین اشتباهات تربیتی کدامند با دوری از آنها می توانید یک گام مثبت در تربیت فرزند خود بردارید.
در ادامه چند نمونه از اشتباهات تربیتی والدین را با شما در میان می گذاریم:
1. تحسین بیش از حد
شاید تصور کنید تعریف و تمجید از کودک باعث افزایش اعتماد بنفس و القای حس مهم بودن در آنها می شود.
کودکان باید حس خوبی به خودشان داشته باشند و این والدین هستند که در القای این حس نقش مهمی دارند. اما اگر همواره از کلمات مثبت و اغراق آمیز برای توصیف کودکتان استفاده کنید باعث می شود که ترس از شکست را در کودک بوجود بیاورد و فشار زیادی را به آنها تحمیل کند.
چنین کودکانی هراس این را دارند که مورد تایید قرار نگیرند.
ضمن اینکه با تحسین بی رویه کودکان، احتمالا به مرور تحسین ما برای آنها بی معنی می شود و قدرت تأثیرگذاری خود را از دست می دهد.
با تعریف و تمجید بیش از حد کودکان در دراز مدت به صداقت شما در تحسین بدگمان می شوند و سایر تحسین های شما در زمان موفقیت خودشان را دروغین می پندارند تا جای که دچار شکست عاطفی می شوند.
2. نوازش بیش از اندازه
درست است که کودکان به توجه و محبت نیاز دارند اما نوازش بیش از حد را می توان نوعی از تربیت اشتباه والدین دانست که در طولانی مدت به کودک آسیب می رساند و هنگام مقابله با چالش ها و ناملایمات او را با چالش همراه می کند.
چنین کودکی در مواجه با کوچکترین بی توجهی و یا رفتار تند احساس ضعف خواهد داشت.
3. عدم تعیین چارچوب
شاید تصور کنید اینکه اجازه دهید فرزندتان هر کاری که می خواهد انجام دهد، لطف است، اما کودکان به مرزبندی هایی نیاز دارند تا رفتارهای قابل قبول جامعه را بشناسند. والدینی که در ایجاد مرزهای مناسب شکست می خورند، با تقویت نشانه های بچه بی ادب، فرزندانی فاقد احساس مسئولیت و خودکنترل به بارمی آورند که هدایت روابط و هنجارهای اجتماعی برای آنها مشکل است و در نهایت احساس سردرگمی و نارضایتی خواهند داشت.
در اختیار قرار دادن تلفن همراه در دسترس کودک نمونه ای از این اشتباه است.
4. مقایسه کردن
مقایسه کودک با هم سن و سالان خودش باعث ایجاد بی انگیزگی در او می شود و برای او این تصور را ایجاد می کند که نقص های ذاتی دارد که قابل جبران نیست. چنین تفکری با حس افسردگی و ناتوانی در کودک همراه خواهد بود.
5. بیش از حد جدی یا دست کم گرفتن مشکلات
به عنوان یک پدر مادر آگاه باید این توانایی را داشته باشید که مشکلات مهم و کم اهمیت کودک را از یکدیگر تشخیص دهید.
متأسفانه، گاهی مشکلات کودکان از جمله اضطراب، افسردگی، ترس و یا بی انگیزگی جدی گرفته نمی شود و می تواند باعث شود کودکان از سوی والدین خود احساس خفگی داشته باشند.
در مواقعی نیز ممکن است مشکل کودک و یا تغییر رفتار او یک بدخلقی ساده باشد که با تشخیص درست والدین باید از آن عبور کرد.
6. تعیین انتظارات غیر واقعی
کودکان به احساس مورد پذیرش قرار گرفتن از سوی والدین نیاز دارند. شما باید اطمینان حاصل کنید که انتظارات شما با سطح رشد کودک مطابقت دارد.
از جمله اشتباهات والدین در تربیت کودک این است که از او انتظارات غیرواقعی دارند.
داشتن انتظارات غیرواقعی از کودک باعث استرس، اضطراب و ناامیدی، احساس شرم و در نهایت کمبود عزت نفس در کودک خواهد شد و برای جبران این خلاء تلاش می کند تا از طریق رفتارهای منفی تایید کسب کند.
ضمن اینکه چنین رفتاری، دیدگاه غیرمعقول از دستیابی به رویاها به او ارائه می دهد و باعث می شود کودک درک درستی از تلاش و سخت کوشی، محدودیت ها و همچنین شکست نداشته باشد.
7. رفتار غیریکسان
در برخی مواقع بسیار سخت گیر و در مواقعی تسلیم خواسته های فرزندتان هستید؟ فرقی نمی کند فرزند شما در چه رده سنی قرار دارد، شما در حال انجام یکی از شایعترین اشتباهات تربیتی والدین برای تمام سنین هستید و
پدر و مادر باید یک خط رفتاری مشخص و تعریف شده ای در رفتار با فرزند داشته باشند تا اقتدار آنها جدی گرفته شود، احترام آنها حفظ شود و همچنین احساس اضطراب و عدم اطمینان به کودک دست ندهد.
8. بی توجهی به صحبت های کودک
گوش دادن به حرف های کودک به معنی تایید افکار و احساسات اوست و نشان می دهد که تا چه اندازه برای او اهمیت قائل می شوید.
با بی توجهی به حرف های کودک عزت نفس او را تحت تاثیر قرار می دهید و در او احساس نارضایتی و ناامیدی ایجاد می کند.
9. پیشگیری از اشتباهات کودک
به عنوان پدر مادر طبیعی است که بخواهید در برابر اشتباهات از او محافظت کنید، اما هر اشتباه برای کودک فرصتی برای یادگیری مهارت هاست و او را برای مسئولیت پذیری آماده می کند.
اینکه همواره در پی بازداری کودک از درگیر شدن با اشتباهاتش باشید، باورهای ناسالمی در او ایجاد می کند که باعث کاهش اعتماد بنفس او خواهد شد و همچنین انعطاف پذیری و مهارت های عاطفی او را تحت تاثیر قرار می دهد.
با شرکت در دوره آموزشی فرزندپروری موسسه آموزشی خرد و دسترسی به جزوه تربیت فرزند می توانید با اصول توجه طلبی کودکان و راهبردهای والدین در این خصوص، تکنیکهای صحیح بهبود ارتباط والد و فرزند، نحوه رفتار با نوجوان پرخاشگر و بی ادب و همچنین خطاهای فکری و رفتاری والدین در مورد کودکان و نوجوانان آشنا شوید.
