رسانه های انتقال درلایه ی فیزیکی شبکه به سه گروه تقسیم می شوند:رسانه های هدایت شده مثل سیم مسی و فیبر نوری ، رسانه های هدایت نشده و ماهواره.

رسانه های مغناطیسی

متداول ترین روش انتقال داده ها از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر، نوشتن آنها بر روی نوار مغناطیسی یا رسانه قابل جابه جایی مثل DVD در ماشین منبع و انتقال آنها به ماشین مقصد است. گرچه این روش به اندازه استفاده از ماهواره های ارتباطی پیچیده نیست، ولی بسیار موثر است، به خصوص در کاربردهایی که پهنای باند، بالا یا هزینه انتقال به ازای هر بیت، عامل کلیدی است.

برای بانکی که روزانه باید چند گیگابایت اطلاعات را بر روی ماشین دیگری کپی کند، استفاده از نوار مغناطیسی بیشترین کارایی را دارد. البته سرعت شبکه ها در حال افزایش است، ولی میزان استفاده از نوار مغناطیسی در حال گسترش می باشد.

برای شرکت در دوره ی آموزشی +Network کلیک کنید.

کابل هم محور

کابل هم‌ محور یا کابل کواکسیال (Coaxial Cable) کابلی است دارای یک رسانای داخلی که توسط یک عایق منعطف محصور شده‌ و روی این لایهٔ منعطف نیز توسط یک رسانای نازک برای انعطاف کابل، به هم بافته شده‌ است. همهٔ این اجزا، در داخل عایق دیگری جاسازی می شوند. این کابل‌ها دارای امپدانس مخصوص به خود هستند. میزان امپدانس و برخی اصطلاحات دیگر معمولا بر روی بدنه این قطعات نوشته می شود. یکی از مشخصات بارز کابل کواکسیال این است که در حالت گیرندگی هیچ نویزی نمی‌تواند در طول خط انتقال وارد آن شود و در حالت فرستندگی هیچ تشعشع و تابشی در طول کابل دیده نمی‌شود. یعنی موج انتقالی کاملا محافظت می‌شود. کابل کواکسیال یکی از مهم ترین و قدیمی ترین محورهای انتقال داده در پروژ های شبکه مخابراتی و محیط های دیگر است. این کابل ها در حال حاضر در شبکه های داخلی آنتن مرکزی یا سیستم های دوربین مداربسته آنالوگ به کار برده می شود. این کابل از دو سیم تشکیل شده: یک سیم مغز مفتولی و یک لایه مسی که اطراف آن تشکیل شده است که البته این دو سیم توسط ماده پلاستیکی از هم جدا شده اند.

برای شرکت در دوره ی آموزشی +Network کلیک کنید.

کابل جفت تابیده

کابل زوج به هم تابیده استاندارد فعلی ارتباطات LAN است. در مقایسه با کابل کواکس نصب آن آسان‌تر است، برای کاربردهای متعدد و مختلفی مناسب می‌باشد و کارایی بسیار بهتری دارد.

اما شاید بزرگترین مزیت کابل زوج به هم تابیده این است که هم اینک در سیستم‌های تلفنی بیشماری در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این بدان معنی است که بسیاری از پیمانکاران با روند نصب آن آشنا هستند، و در یک دفتر نوساز می‌توان کابل‌های LAN راهمزمان با کابل‌های تلفنی نصب کرد. حتی امروزه در بسیاری از خانه‌های شخصی در حال ساخت، کابل‌ کشی شبکه‌ی زوج به هم تابیده به عنوان قسمتی از ساختار اصلی سرویس‌ دهی ساختمان، در ساخت بنا لحاظ می‌شود.

برخلاف کابل کواکس که فقط یک خرد منتقل‌ کننده‌ی سیگنال و یک زمین دارد، کابل زوج به هم تابیده که در بیشتر شبکه‌های داده استفاده می‌شود در یک حفاظ، چهار جفت سیم مسی عایق‌ بندی شده دارد. هر جفت سیم در هر اینچ به تعداد مختلفی به هم تاب می‌خورند تا از تداخل الکترومغناطیسی ناشی از سایر جفت‌ها و منابع بیرونی اجتناب شود.

برای شرکت در دوره ی آموزشی +Network کلیک کنید.

فیبرهای نوری

فیبر نوری یا تار نوری رشتهٔ باریک و بلندی از یک مادّهٔ شفاف مثل شیشه یا پلاستیک است که می‌تواند نوری را که از یک سرش به آن وارد شده، از سر دیگر خارج کند. فیبر نوری داری پهنای باند بسیار بالاتر از کابل‌های معمولی می‌باشد، با فیبر نوری می‌توان داده‌های تصویر، صوت و داده‌های دیگر را به راحتی با پهنای باند بالا تا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه و بالاتر انتقال داد.امروزه مخابرات فیبر نوری، به دلیل پهنای باند وسیعتر در مقایسه با کابلهای مسی و تاخیر کمتر در مقایسه با مخابرات ماهواره ای از مهمترین ابزار انتقال اطلاعات محسوب می‌شود.

سیستم انتقال نوری از سه بخش تشکیل شده است: منبع نور، رسانه انتقال و آشکار ساز. پالسی از نور نشان دهنده بیت 1 و عدم وجود نور نشان دهنده بیت صفر است. رسانه انتقال ، فیبر بسیار نازکی از شیشه است. وقتی نور به آشکار ساز می تابد، پالس الکتریکی توسط آن تولید می شود. با وصل کردن منبع نور به یک طرف فیبر نوری، و آشکار ساز به طرف دیگر آن سیستم انتقال داده یکسویه ای ایجاد می شود که سینگال الکتریکی را پذیرفته، توسط پالس های نوری، آن را تبدیل می کند و انتقال میدهد، و سپس در طرف گیرنده آن را دوباره به سینگال الکتریکی تبدیل می نماید.